دعاوی طاری

دعاوی طاری به چه معناست؟

دعاوی طاری، به دعوایی گفته می شود که با دعوای اصلی مرتبط یا دارای یک منشاء باشد. در مطلب زیر مختصرا به انواع این دعاوی می پردازیم.

مدت زمان لازم برای مطالعه این مطلب : 3 دقیقه

دعاوی طاری چیست؟

طاری در لغت به معنای بروز نابهنگام است. دعاوی طاری، دعوایی مرتبط با دعاوی اصلی یا دارای منشاء مشترک با آن است. این دعاوی عبارتند از دعوی متقابل، دعوای اضافی، دعوای ورود ثالث و دعوای جلب ثالث .

مفهوم دعوای متقابل چیست؟

زمانی که خوانده در مقابل دعوای خواهان مدعی شود، دعوای متقابل رخ می‌دهد. عموما این ادعا در پاسخ به دعوای اصلی با اهدافی مختلف، از جمله کاهش محکومیت یا تخفیف آن و یا گرفتن امتیاز از خواهان اصلی، مطرح میشود. دعوای متقابل زمانی قابلیت پیگیری دارند که منشا مشترک با دعوای اصلی داشته باشند. همچنین خواهان اصلی نمیتواند در مقابل دعوای متقابل خوانده، دعوای متقابل مطرح کند.

مفهوم دعوای اضافی چیست؟

هر زمان تغییری در ارکان اساسی دعوا اعم از خواسته یا علت دعوا بروز پیدا کند، یا به عبارتی خواهان، خواسته جدیدی را در ارتباط با موضوع مطرح شده، داشته باشد باید دادخواست جدیدی ضمیمه شود. این تغییرات که شامل افزایش یا کاهش خواسته و یا تغییر جهت دعوا است، دعوای اضافی نامیده می‎شود.

تعریف دعوای ورود ثالث و جلب ثالث چیست؟

زمانی که شخص ثالث علیه یکی از طرفین دعوا یا هر دو آنها مدعی باشد، دعوای ورود ثالث اتفاق می‎افتد. در اینجا اگر شخص ثالث مستقلا مدعی حقی باشد، این دعوا ورود ثالث اصلی محسوب می شود. اگر به تبع ذی نفع دعوای اصلی، مستحق حقی شده و ورود کند، دعوای ثالث تبعی محسوب می شود.

گاهی طرفین دعوا خواهان جلب ثالث می شوند، چراکه این جلب به نحوی با دعوای اصلی مرتبط است و می توان او را خوانده قرار داد. رسیدگی به این دعوای طاری نیازمند رسیدگی ماهوی و بررسی دلایل جلب  است و عموما بعد از یک جلسه دادرسی محقق می شود.

نکات آخر در خصوص دعاوی طاری

– ورود ثالث در مرحله اعاده دادرسی ممکن نیست.

– تمامی دعاوی طاری  به استثناء دعوای ورود ثالث، فقط تا پایان جلسه دادرسی قابل طرح است. این در حالیست که دعوای ورود ثالث، قابلیت طرح تا قبل از ختم دادرسی در مراحل بدوی و تجدید نظر را دارد.

نگارنده : مریم مهردوست