مسئولیت کیفری و مدنی ناقلین ویروس کرونا

مسئولیت مدنی و کیفری،بیماری کرونا، تعلق دیه به قربانیان ویروس کرونا

یکی از دلایل خطرناک بودن ویروس کرونا سرعت نقل و انتقال آن از محیط به فرد و از فردی به فرد دیگر است درکنار مسئولیت هایی که برای نهادهای دولتی در جهت حفظ صحت عامه مردم قابل تصور است باید به مسئولیت فردی شهروندان در خصوص قطع زنجیره انتقال این ویروس نیز توجه کرد.

با توجه به پیش فرض های مذکور،درصورتی که افرادبدون در نظر گرفتن مقررات باعث بیماری برای دیگران شوند چه مسئولیتی برای ایشان متصوراست؟

دراین خصوص باید ابتدا قانون طرزجلوگیری از بیماریهای آمیزشی و بیماریهای واگیردار مصوی ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ بررسی شود در این قانون صراحتا اذعان شده است که :

الف ) درصورتی که افراد با اطلاع از بیماری واگیردار خود سبب نقل آن به دیگرافراد شوند به حبس تادیبی و جزای نقدی محکوم می شوند (قانون طرز جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و واگیردار ماده ۲۲ )

ب ) هم چنین مطابق با ماده ۱۲ این قانون درصورتی که افرادی که مبتلا به بیماری واگیردار باشند از درمان خودداری کنند نهادهای دولتی ایشان را به اجبار درمان می کند.

پ ) در نهایت در صورتی که افراد با رها کردن وسائل مربوط به بیماری مانند ماسک و دستکش استفاده شده سلامت دیگر شهروندان را به مخاطره بیاندازند ، کیفر ایشان در حد خلاف بوده و مطابق با قانون با این افراد برخورد خواهد شد.

در قانون مجازات کیفری برای ناقلین ویروس کرونا چه مجازاتی پیش بینی شده است ؟

مطابق با ماده ۲۹۵ قانون مجازات اسلامی درصورتی که افراد با فعل یا ترک فعل منجر به فوت افراد شوند این فوت حسب مورد عمدی،شبه عمدی یا خطای محض خواهد بود و در نتیجه مرتکب آن به ترتیب به قصاص،دیه یا دیه و حبس محکوم خواهدشد.

به زبان ساده تر درصورتی که افراد حامل ویروس کرونا با اطلاع از ناقل بودن خود عمدا باعث انتقال ویروس به دیگران شده یا با رعایت نکردن توصیه های پزشکی باعث بیماری سایر افراد شوند با مسئولیت کیفری سنگینی روبرو خواهند بود.

سخن آخر:

با توجه به سرعت شیوع بیماری کرونا و خطرآن به خصوص برای گروههای آسیب پذیر و هم چنین مسئولیت کیفری و مدنی آن توصیه حقوقی به همه مبتلایان رعایت کلیه دستورات پزشکی ورعایت قرنطینه می باشد.

نگارنده: میترا پورمند