همانطور که در بخش قبلی بیان شد، اقدام به ثبت به سه روش محقق می شود که عبارتند از : طی مسیرملی، طی مسیر منطقه ایی و طی مسیر بین المللی. روش اول و نکات کنوانسیون پاریس در نوشتار قبلی بیان شده است و در این مقاله به بیان روش های دیگر می پردازیم.

ثبت بین المللی علامت تجاری از مسیر منطقه ای

در این روش، متقاضی با درخواست از سیستم ثبت منطقه ایی – ادارات ثبت منطقه ایی، می تواند اظهارنامه ثبت را به صورت همزمان، در تمام کشورهای عضو آن سیستم، تنظیم نماید. در همین راستا، چنانچه کشور مورد نظر، از اعضاء پروتکل مادرید باشد از حمایت قانونی برخوردار است. نحوه بررسی در ادارات مربوطه، اعلامی است نه تحقیقی. بدین معناکه کارشناسان به تحقیق و تفحص در خصوصِ وجود تعارضات علائم نمی پردازند و در صورت اعتراض ثالث، مانع ثبت داری می شوند.

ادارات منطقه ای، ثبت علائم تجاری عبارتند از :

سازمان منطقه ایی مالکیت صنعتی آفریقاییThe African Regional Industry Property Organization   :  کشورهای انگلیسی زبان آفریقایی اعضاء آن هستند و حوزه فعالیت این سازمان اختراعات، مدل های اشیاء مصرفی، علائم تجاری و طرح های صنعتی است.

سازمان افریقایی حقوق مالکیت فکری – African Intellectual Property Organization  : این سازمان به کشورهای آفریقاییِ فرانسوی یا پرتغالی زبان، خدمت می کند که در حوزه اختراعات، مدل های اشیاء مصرفی، نشان های جغرافیایی، علایم تجاری و طرح صنعتی است.

اداره ثبت علائم تجاری بنلوکس – The Benelux Trademark Office : کشورهای بلژیک، هلند و لوگزامبورگ است و حوزه فعالیت آن علائم تجاری و طرح های صنعتی است.

دفتر هماهنگی بازار داخلی اتحادیه اروپا –  The office for Harmonization of the Internal Market of the European Union : این دفتر به کشورهای عضو اتحادیه اروپا و در حوزه علائم تجاری و طرح های صنعتی، خدمت می کند.

ثبت علامت از مسیر بین المللی

این مسیر از پر هزینه ترین روش ثبت است و علاوه بر هزینه مالی، زمانبر نیز می باشد. مسیر های بین المللی از دو  کنوانسیون پاریس و پروتکل مادرید، عبور می کند که نکات مهم کنوانسیون پاریس در بخش اول بیان شد.  در این نوشتار پروتکل مادرید به صورت خلاصه معرفی می شود.

موافقتنامه مادرید

موافقتنامه مادرید در خصوص ثبت علائم تجاری در سال 1981 مطرح شده و پروتکل آن در سال 1989، به تصویب رسید.

اهداف عمده این موافقتنامه ایجاد تسهیلات در حمایت از علائم تجاری است. این موافقتنامه مزایای زیادی دارد از جمله :

• فقط یک تقاضانامه برای ثبت در کشورها، تنظیم می گردد.
• فقط به یک زبان تنظیم می شود.
• هزینه مشخص و مهلت زمانی مشخصی دارد.

مدتِ حمایت از علائم منطبق بر موافقتنامه مادرید، بیست سال می باشد و عموما شش ماه قبل از انقضاء، به صاحب علامت اخطار داده می شود و برای معترضین به علامت نیز مهلتی یکساله پیش بینی شده است.

آثار ثبت بین المللی

ثبت بین المللی وابسته به شرایط ویژه ایی از جمله “وابستگی به ثبت اساسی” است  و نهایتا آثار مثبتی برای دارنده علامت دارد که می توان به ” تعیین متعاقب” اشاره کرد. این دو مفهوم عبارتند از :

وابستگی به ثبت اساسی :  بدین معنا که پنج سال اول حمایت، وابسته به ثبت اساسی در کشور مبداء است. اساسی نیز حمل بر صحت و اتمام روند ثبت می باشد و در صورت ابطال و لغو تقاضا طی پنج سال اول، ثبت بین المللی نیز تحت الشعاع قرار می گیرد.

تعیین متعاقب   Subsequent Designation : اثر اظهارنامه بین المللی محدود به مرزهای کشورهایی است که از اعضاء فعلیِ کنوانسیون یا موافقتنامه هستند و تعیین متعاقب، متضمن حمایت از علامت در کشورهایی است که در آینده به موافقتنامه یا کنوانسیون ملحق می شوند.

در ثبت بین المللی امکان درج خواسته ای متقاضی وجود دارد، برخی از این خواسته ها عبارتند از :

• ایجاد محدودیت در لیست کالا و خدمات برای برخی از اعضاء.
• اعطای مجوز بهره بردرای برای برخی از کالاها و خدمات.
• واگذاری علامت در یک یا چند کشور عضو.

با وجود محاسن و مزایای بیان شده، برخی از کشورها تمایلی به ثبت بین المللی به روش مادرید ندارند و عمده دلایل عدم تمایل آنها عبارتست از لزوم ثبت اولیه در کشور مبداء و وابستگی پنج ساله به ثبت اساسی است.

گردآورنده : مریم مهردوست