جرم انگاری مزاحمت برای بانوان

جرم انگاری مزاحمت برای بانوان

امروزه با توجه به افزایش نقش بانوان در اجتماع، امنیت آن ها هم باید تضمین شود. در محاکم، پرونده های بسیاری در خصوص مزاحمت و آزار و اذیت برای بانوان تشکیل شده است. در ادامه مطلب قصد داریم به موضوع جرم انگاری مزاحمت علیه بانوان بپردازیم.

جرم مزاحمت در قانون برای بانوان به چه صورتی است؟

مزاحمت بانوان، مانند مزاحمت های خیابانی، رفتارهای کلامی و غیرکلامی دارای ماهیت جنسی(توهین کردن ، کنایه زدن ، فریاد کشیدن ،نوازش کردن و…) را شامل می گردد که عموما در مکان‌های عمومی و غیرعمومی نسبت به زن یا کودک اعمال می‌گردند. به موجب ماده 619 قانون مجازات اسلامی، هر شخصی در اماکن یا معابر، معترض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آن‌ها توهین نماید، به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد. لازم به ذکر است طبق ماده 619 قانون مذکور، شرط تحقق جرم مزاحمت برای بانوان، تحقق آن در اماکن عمومی و معابر می باشد، البته مقصود از اماکن عمومی، به معنای حضور جمعیت و مشاهده صحنه جرم از سوی افراد نمی‌باشد،  به عنوان مثال، چنانچه شخص در کوچه ای که فرد دیگری در آن‌جا حضور ندارد مرتکب جرم مزاحمت علیه بانوان شود، جرم محقق شده است.

ارکان تشکیل دهنده جرم مزاحمت بانوان و اطفال چیست؟

عنصر قانونی جرم مزاحمت بانوان، همانطور که پیش‌تر بیان شد ماده 619 قانون مجازات مجازات اسلامی می باشد. برای تحقق رکن مادی جرم مزاحمت برای زنان و اطفال، رفتار مرتکب باید به صورت مثبت باشد(ایجاد مزاحمت و تعرض نسبت به اطفال و بانوان در معابر یا اماکن عمومی ) و ارتکاب عمل توهین آمیز در یکی از دو مکان نسبت به اشخاص مذکور، جرم مقید نبوده و جرم مطلق محسوب می‌گردد. در نتیجه، صرف ارتکاب مزاحمت از سوی مرتکب، بدون مدنظر قرار گرفتن آنکه مزاحمت و تعرض در مخاطب تاثیرگذار بوده یا خیر یا  آنکه اثری بر وی محتمل نباشد، جرم محقق شده است. رکن معنوی جرم مزاحمت برای بانوان، بدان معناست که جرم مزاحمت خیابانی،  از جمله جرائم عمدی محسوب می‌گردد و جرم مزبور از لحاظ قصد و انگیزه منوط به احراز سوء نیت می‌باشد و با وقوع عمل توهین آمیز یا ایجاد مزاحمت از سوی مرتکب، وجود قصد مجرمانه ، مفروض خواهد  بود.

اثبات جرم مزاحمت بانوان از چه طریقی امکان پذیر می‌باشد؟

طرق اثبات جرم مزاحمت عبارتند از: شهادت شهود، وقوع جرم در منظر نیروی انتظامی، اقرار و ثبت واقعه دوربین های مداربسته شهری و.. به موجب بند پ ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری، صدور قرار بازداشت موقت در موارد خاص که دلایل، قرائن و امارات کافی بر توجه اتهام به متهم، دلالت کند جایز است. بدین صورت مقام قضایی، در جریان تحقیقات در دادسرا، می‌تواند متهم را در صورت وجود دلایل بازداشت کند.

دادگاه صالح رسیدگی به جرم مزاحمت علیه بانوان کدام دادگاه می‌باشد؟

امکان دارد برای بسیاری از افراد سوال مطرح شود که برای طرح شکایت به کدام دادگاه باید مراجعه نمایند. قاعده کلی صلاحیت محاکم برای رسیدگی به جرائم، دادگاه محل وقوع جرم می‌باشد. البته قاعده مذکور استثنائاتی هم دارد که محل بحث نمی‌باشد. در خصوص صلاحیت ذاتی دادگاه صالح نیز می توان گفت در ابتدا باید مصادیق جرم مزاحمت بررسی شود و باتوجه به نوع جرم ارتکابی،  تصمیم گیری می شود که کدام دادگاه صالح به رسیدگی خواهد بود.